Portimao - Madeira
Door: webmaster
15 Juni 2006 | Portugal, Funchal
PORTIMAO
15 juni - 9 juli 2006
Na aankomst in Portimao met het vliegtuig, een berg bagage en 3 katten hebben we de boot gereed gemaakt voor vertrek richting Madeira. Het idee was om een aantal dagen te zeilen, om de boot te leren kennen. Dit hebben we niet gedaan, we hebben 1 keer gezeild van Alvor terug naar Portimao, je leert je boot nu eenmaal het beste kennen onderweg, en niet van even een stukje zeilen voor de kust van de Algarve. Wat hebben we dan gedaan in die tijd; nou we zijn vooral bezig geweest met boodschappen, klussen, en natuurlijk voor anker liggen in de baai van Portimao en op de rivier bij Alvor. Ankeren gaat erg goed, we hebben een bugel anker van 22 kg met 50 meter 10 mm ketting. Het is anker laten vallen en hij pakt gelijk, we leggen meestal 4 x de diepte uit aan ketting (als dit gaat t.o.v. de andere boten). Klussen is iets waar we volgens mij nooit vanaf komen, maar we hebben de belangrijkste klussen uitgevoerd. De hoogtepunten waren de watermaker, de schroefasgenerator, al het hout vernissen, nieuwe grootzeil aangesloten, en verder allerlei kleine dingen. Een klusje van heel andere aard was het knippen van elkaars haar! Dit was niet eenvoudig met de tondeuse, maar ja een petje verbergt een hoop. Mijn haar laat zich niet gemakkelijk scheren met de tondeuse, dus mijn haar zag eruit als de laatste mode, een soort mini hanekam zeg maar. Bij Karin moest ik 15 cm inkorten van haar haar, en dan recht afknippen. Dat recht afknippen is niet eenvoudig; dus dat werd wel 20 cm... Boodschappen: een noodzakelijk kwaad, iets wat nu eenmaal moet, winkelwagens vol, sjouwen, stouwen in de boot en weer verder naar een andere supermarkt. Ik denk dat we ze in Portimao allemaal hebben gehad. We hadden al wel wat uit Nederland meegenomen, maar om echt goed te zijn voorzien betekent dit veel zoeken in winkels en supermarkten! Natuurlijk is het ook wel handig als e.e.a. weer kan terug vinden op de boot, of dat je weet wat er in een bepaald blik zit als het papiertje heeft losgelaten... Verder zijn de prijzen erg verschillend, de Lidl is natuurlijk de goedkoopste, maar die heeft echt niet alles, dus dan naar de Modelo, of de Recomar. Onderweg verwachten we ook nog wel goed te kunnen boodschappen, vooral op de Canarische eilanden.
In Alvor zijn vrienden van ons (John en Jolanda) nog langs geweest. Erg gezellig geweest, weer helemaal bij gepraat, lekker gegeten en zelfs nog uit geweest in Alvor. Ze zijn twee dagen op bezoek geweest en toen we weer verder gegaan met hun tour langs de europese kust met auto, caravan en hun kat Storno natuurlijk.
FUNCHAL
20 Juli 2006
Eerst een aantal dagen op anker gelegen in de buitenhaven van Funchal, nawiebelen heet dat, want als je zo op de kant stapt na zo'n rit val je gewoon om. Heb je net zeebenen gekregen; moeten die weer wennen aan het niet wiebelen van de boot of de straat. Ik heb het wel eens gehad dat we na een wedstrijd van 36 uur met flinke golven op zee daarna bijna omvielen toen we op de kant stapten! Na een paar dagen trekt de kant en zijn we de marina in gegaan. Ik zeg wel marina, maar je ligt gewoon tegen elkaar aan de kade. Weer een paar dagen niks uitgevoerd, maar toch de hele dag in touw geweest, mailen vanuit een internet cafe, in Funchal rond gewandeld, en natuurlijk lekker uit eten.
Tja en dan moet er toch weer eens iets concreets gebeuren. Namelijk voor de volgende eilanden hebben we toestemming nodig om te mogen ankeren. Het gaat om de eilanden-groepen Ilhas Desertas en Ilhas Selvagem. Beide zijn namelijk natuur reservaten en daarvoor dien je toegangsbewijzen te halen bij een administratie-kantoortje in de botanische tuinen. Kunnen we deze gelijk bezichtigen want deze schijnen erg mooi te zijn. We nemen bus 31 en gaan met een rot vaart naar boven en moeten menigmaal op de rem, omdat een personenwagen denkt er wel even tussendoor te kunnen. Volgens mij gaat men er gewoon vanuit dat de bus wel remt. We bezichtigen de tuinen en deze zijn inderdaad erg mooi, alles is erg groen en er staat nog steeds veel in bloei. Jammer dat bij de planten de bordjes in het Latijn zijn, dan zegt het zo weinig vind ik. Karin herkent gelukkig af en toe wat, en dat maakt weer veel goed.
Na veel gezien te hebben gaan we op zoek naar het kantoortje voor de toegangsbewijzen. In de pilot van de Atlantische eilanden staat dat je in het museum daar naar boven moet gaan waar "Private" staat. Tja, dat doen we dan maar; we worden eerst bijna weggestuurd, maar dan blijken we toch goed te zitten. Een aardige mevrouw typt voor ons de toestemmingsbewijzen na vluchtig in mijn paspoort en in de boot papieren te hebben gekeken. Het is wel lastig om aan te geven wanneer we op welk eiland zijn, want Ilhas Selvagem zijn 150 mijl verderop, maar dit komt gelukkig niet zo nauw. We krijgen 48 uur toestemming om de eilanden te bezoeken. Toch wel apart zoiets.
We missen net de bus, ach dan maar een lekker koud pilsje op het terras, er zijn ergere dingen! Karin wil graag de bergen in van Madeira. Daar heeft ze ook groot gelijk in, want Madeira is gewoon een heel mooi eiland. Deze keer gaan we met een andere bus maatschappij, met lijn 81 deze keer. We scheuren weer naar boven, deze keer wat langer en weer met dezelfde taferelen, paar keer net geen botsing, maar het gaat allemaal goed vanwege deze hele sociale chauffeur. Dat iemand zo kan rijden heb ik wel respect voor.
We vertrekken met 25 graden en het wordt al gauw flink kouder en mistig. We hebben niet veel extra kleding mee genomen, alleen een t-shirt met lange mouwen. Door de wolken gaan we uiteindelijk een tunnel in en na de tunnel schijnt gelukkig de zon weer en is het weer wat warmer. Volgens het kaartje van Madeira lopen er diverse wandelingen, en daarvan hebben we er eentje uit gekozen, waar we met lijn 81 uitkomen. We hebben verder geen wandelkaart, dus hopelijk wordt er e.e.a. aangegeven. Bij de eerste stop na de tunnel stappen we uit. Hier begint inderdaad een wandeling en hij wordt heel beknopt uitgelegd. De wandeling begint gelijk met een daling van bijna 200 meter, om vervolgens weer met zo'n 250 meter te moeten stijgen. Lekker opwarmertje zeg maar. Het gebied hier is erg mooi, de lucht erg zuiver, mijn neus en oren gaan sinds weken weer eens een keer open. Op het verste punt van de wandeling rusten we even uit en ga ik daarna nog een beetje rondkijken en foto's maken. Ik loop wat tussen de terrassen door en stap zo van het pad af, vervolgens ga ik onderuit. Karin dacht dat er een deksel van een vuilnis container dicht gegooid werd, maar dat was ik terwijl ik tegen een golf platen dakje aan knalde! De nodige schrammen en blauwe plekken opgelopen, en weer bij de les zeg maar... De terug tocht voorzichtig terug gelopen en verder geen problemen meer.
Vandaag 20 juli gaan we de marina verlaten. Water kunnen we helaas niet tanken, want er is iets kapot aan de leidingen. We hebben gelukkig nog een volle tank,, en een voor 1/3 gevuld en anders moeten we de watermaker gaan gebruiken. In de marina kwam ik erachter dat we WIFI konden ontvangen en zowaar voor niets. Vanochtend heb ik Voipbuster aan de gang gekregen, hiermee kan je gratis bellen naar vaste lijnen in Nederland. Dus dat hebben we eens uitgebreid gedaan, ongelofelijk dat dit werkt en nog goed ook. Voorheen belden we of mobiel, wat eigenlijk gewoon te duur is, of een stukje goedkoper via van die bel bedrijfjes zoals Western Union, alleen dat laatste werkt gewoon niet altijd. Wat zijn we toch afhankelijk geworden van internet en email... Zelfs op de boot kunnen we tegenwoordig emailen, niet snel maar het kan wel en naar het schijnt overal op
de wereld! Op de boot werkt dit via de kortegolf zend/ontvanger; een geintje van 2500 euro, plus het halen van het radioamateur examen!
De komende dagen gaan we onderweg richting Ilhas Desertas, na eerst Baia da Abra te hebben bezocht. Dat is een mooie ankerplaats aan de oostzijde van Madeira. Daarna verder richting Ilhas Selvagem en daarna Tenerife.
15 juni - 9 juli 2006
Na aankomst in Portimao met het vliegtuig, een berg bagage en 3 katten hebben we de boot gereed gemaakt voor vertrek richting Madeira. Het idee was om een aantal dagen te zeilen, om de boot te leren kennen. Dit hebben we niet gedaan, we hebben 1 keer gezeild van Alvor terug naar Portimao, je leert je boot nu eenmaal het beste kennen onderweg, en niet van even een stukje zeilen voor de kust van de Algarve. Wat hebben we dan gedaan in die tijd; nou we zijn vooral bezig geweest met boodschappen, klussen, en natuurlijk voor anker liggen in de baai van Portimao en op de rivier bij Alvor. Ankeren gaat erg goed, we hebben een bugel anker van 22 kg met 50 meter 10 mm ketting. Het is anker laten vallen en hij pakt gelijk, we leggen meestal 4 x de diepte uit aan ketting (als dit gaat t.o.v. de andere boten). Klussen is iets waar we volgens mij nooit vanaf komen, maar we hebben de belangrijkste klussen uitgevoerd. De hoogtepunten waren de watermaker, de schroefasgenerator, al het hout vernissen, nieuwe grootzeil aangesloten, en verder allerlei kleine dingen. Een klusje van heel andere aard was het knippen van elkaars haar! Dit was niet eenvoudig met de tondeuse, maar ja een petje verbergt een hoop. Mijn haar laat zich niet gemakkelijk scheren met de tondeuse, dus mijn haar zag eruit als de laatste mode, een soort mini hanekam zeg maar. Bij Karin moest ik 15 cm inkorten van haar haar, en dan recht afknippen. Dat recht afknippen is niet eenvoudig; dus dat werd wel 20 cm... Boodschappen: een noodzakelijk kwaad, iets wat nu eenmaal moet, winkelwagens vol, sjouwen, stouwen in de boot en weer verder naar een andere supermarkt. Ik denk dat we ze in Portimao allemaal hebben gehad. We hadden al wel wat uit Nederland meegenomen, maar om echt goed te zijn voorzien betekent dit veel zoeken in winkels en supermarkten! Natuurlijk is het ook wel handig als e.e.a. weer kan terug vinden op de boot, of dat je weet wat er in een bepaald blik zit als het papiertje heeft losgelaten... Verder zijn de prijzen erg verschillend, de Lidl is natuurlijk de goedkoopste, maar die heeft echt niet alles, dus dan naar de Modelo, of de Recomar. Onderweg verwachten we ook nog wel goed te kunnen boodschappen, vooral op de Canarische eilanden.
In Alvor zijn vrienden van ons (John en Jolanda) nog langs geweest. Erg gezellig geweest, weer helemaal bij gepraat, lekker gegeten en zelfs nog uit geweest in Alvor. Ze zijn twee dagen op bezoek geweest en toen we weer verder gegaan met hun tour langs de europese kust met auto, caravan en hun kat Storno natuurlijk.
FUNCHAL
20 Juli 2006
Eerst een aantal dagen op anker gelegen in de buitenhaven van Funchal, nawiebelen heet dat, want als je zo op de kant stapt na zo'n rit val je gewoon om. Heb je net zeebenen gekregen; moeten die weer wennen aan het niet wiebelen van de boot of de straat. Ik heb het wel eens gehad dat we na een wedstrijd van 36 uur met flinke golven op zee daarna bijna omvielen toen we op de kant stapten! Na een paar dagen trekt de kant en zijn we de marina in gegaan. Ik zeg wel marina, maar je ligt gewoon tegen elkaar aan de kade. Weer een paar dagen niks uitgevoerd, maar toch de hele dag in touw geweest, mailen vanuit een internet cafe, in Funchal rond gewandeld, en natuurlijk lekker uit eten.
Tja en dan moet er toch weer eens iets concreets gebeuren. Namelijk voor de volgende eilanden hebben we toestemming nodig om te mogen ankeren. Het gaat om de eilanden-groepen Ilhas Desertas en Ilhas Selvagem. Beide zijn namelijk natuur reservaten en daarvoor dien je toegangsbewijzen te halen bij een administratie-kantoortje in de botanische tuinen. Kunnen we deze gelijk bezichtigen want deze schijnen erg mooi te zijn. We nemen bus 31 en gaan met een rot vaart naar boven en moeten menigmaal op de rem, omdat een personenwagen denkt er wel even tussendoor te kunnen. Volgens mij gaat men er gewoon vanuit dat de bus wel remt. We bezichtigen de tuinen en deze zijn inderdaad erg mooi, alles is erg groen en er staat nog steeds veel in bloei. Jammer dat bij de planten de bordjes in het Latijn zijn, dan zegt het zo weinig vind ik. Karin herkent gelukkig af en toe wat, en dat maakt weer veel goed.
Na veel gezien te hebben gaan we op zoek naar het kantoortje voor de toegangsbewijzen. In de pilot van de Atlantische eilanden staat dat je in het museum daar naar boven moet gaan waar "Private" staat. Tja, dat doen we dan maar; we worden eerst bijna weggestuurd, maar dan blijken we toch goed te zitten. Een aardige mevrouw typt voor ons de toestemmingsbewijzen na vluchtig in mijn paspoort en in de boot papieren te hebben gekeken. Het is wel lastig om aan te geven wanneer we op welk eiland zijn, want Ilhas Selvagem zijn 150 mijl verderop, maar dit komt gelukkig niet zo nauw. We krijgen 48 uur toestemming om de eilanden te bezoeken. Toch wel apart zoiets.
We missen net de bus, ach dan maar een lekker koud pilsje op het terras, er zijn ergere dingen! Karin wil graag de bergen in van Madeira. Daar heeft ze ook groot gelijk in, want Madeira is gewoon een heel mooi eiland. Deze keer gaan we met een andere bus maatschappij, met lijn 81 deze keer. We scheuren weer naar boven, deze keer wat langer en weer met dezelfde taferelen, paar keer net geen botsing, maar het gaat allemaal goed vanwege deze hele sociale chauffeur. Dat iemand zo kan rijden heb ik wel respect voor.
We vertrekken met 25 graden en het wordt al gauw flink kouder en mistig. We hebben niet veel extra kleding mee genomen, alleen een t-shirt met lange mouwen. Door de wolken gaan we uiteindelijk een tunnel in en na de tunnel schijnt gelukkig de zon weer en is het weer wat warmer. Volgens het kaartje van Madeira lopen er diverse wandelingen, en daarvan hebben we er eentje uit gekozen, waar we met lijn 81 uitkomen. We hebben verder geen wandelkaart, dus hopelijk wordt er e.e.a. aangegeven. Bij de eerste stop na de tunnel stappen we uit. Hier begint inderdaad een wandeling en hij wordt heel beknopt uitgelegd. De wandeling begint gelijk met een daling van bijna 200 meter, om vervolgens weer met zo'n 250 meter te moeten stijgen. Lekker opwarmertje zeg maar. Het gebied hier is erg mooi, de lucht erg zuiver, mijn neus en oren gaan sinds weken weer eens een keer open. Op het verste punt van de wandeling rusten we even uit en ga ik daarna nog een beetje rondkijken en foto's maken. Ik loop wat tussen de terrassen door en stap zo van het pad af, vervolgens ga ik onderuit. Karin dacht dat er een deksel van een vuilnis container dicht gegooid werd, maar dat was ik terwijl ik tegen een golf platen dakje aan knalde! De nodige schrammen en blauwe plekken opgelopen, en weer bij de les zeg maar... De terug tocht voorzichtig terug gelopen en verder geen problemen meer.
Vandaag 20 juli gaan we de marina verlaten. Water kunnen we helaas niet tanken, want er is iets kapot aan de leidingen. We hebben gelukkig nog een volle tank,, en een voor 1/3 gevuld en anders moeten we de watermaker gaan gebruiken. In de marina kwam ik erachter dat we WIFI konden ontvangen en zowaar voor niets. Vanochtend heb ik Voipbuster aan de gang gekregen, hiermee kan je gratis bellen naar vaste lijnen in Nederland. Dus dat hebben we eens uitgebreid gedaan, ongelofelijk dat dit werkt en nog goed ook. Voorheen belden we of mobiel, wat eigenlijk gewoon te duur is, of een stukje goedkoper via van die bel bedrijfjes zoals Western Union, alleen dat laatste werkt gewoon niet altijd. Wat zijn we toch afhankelijk geworden van internet en email... Zelfs op de boot kunnen we tegenwoordig emailen, niet snel maar het kan wel en naar het schijnt overal op
de wereld! Op de boot werkt dit via de kortegolf zend/ontvanger; een geintje van 2500 euro, plus het halen van het radioamateur examen!
De komende dagen gaan we onderweg richting Ilhas Desertas, na eerst Baia da Abra te hebben bezocht. Dat is een mooie ankerplaats aan de oostzijde van Madeira. Daarna verder richting Ilhas Selvagem en daarna Tenerife.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
